Στο Υπόγειο της οδού Πεσμαζόγλου:
Τερέζα Ρακέν του Εμίλ Ζολά, σε σκηνοθεσία Αθανασίας Καραγιαννοπούλου.
Το γνωστό μυθιστόρημα του Ζολά διασκευασμένο ειδικά για το Υπόγειο του Θεάτρου Τέχνης, και για τους τέσσερις ηθοποιούς της παράστασης. Πρόκειται για μια ιστορία σχετικά με έναν παράνομο έρωτα με εγκληματικές συνέπειες, και πρωτοπαρουσιάστηκε το 1867 ξεσηκώνοντας θύελλα αντιδράσεων καθώς θεωρήθηκε τολμηρό, ακραίο και από άλλους "χυδαίο" ή απλώς πορνογράφημα. Μια σκοτεινή γυναίκα, η Τερέζα, είναι χρόνια παντρεμένη με τον ασθενικό Καμίγ ώσπου εμφανίζεται ο παλιός φίλος του, ο ζωγράφος Λωράν. Ένα άγριο πάθος γεννιέται ανάμεσα στην Τερέζα και το Λωράν που οδηγεί σε ανατρεπτικές καταστάσεις.
Παίζουν: Πέγκυ Σταθακοπούλου, Λάζαρος Γεωργακόπουλος, Θανάσης Κουρλαμπάς, Αλίκη Αλεξανδράκη.
Έναρξη: Οκτώβριος 2012. (2ος χρόνος παραστάσεων)
Ο πατέρας του Αύγουστου Στρίντμπεργκ, σε σκηνοθεσία Λίλλυς Μελεμέ.
Ο ίλαρχος Άντολφ "παραφρονεί" όταν υποπτεύεται πως δεν είναι ο φυσικός πατέρας της κόρης του, σε αυτό το δράμα του 1887 για την πάλη των δύο φύλων. Μια συμπαραγωγή του θεάτρου Τέχνης με το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ρούμελης.
Παίζουν: Γιάννης Φέρτης, Μαρίνα Ψάλτη, Έρση Μαλικένζου, Δημήτρης Μυλωνάς, Φαίδων Καστρής, Παναγιώτης Νάτσης, Ιουλία Γεωργίου.
Έναρξη: Νοέμβριος 2012.
Δέρμα στις φλόγες του Γκιλιέμ Κλούα, σε σκηνοθεσία Διαγόρα Χρονόπουλου.
Ο αμερικανός φωτογράφος Φρέντερικ Σάλομον επιστρέφει για πρώτη φορά μετά από 25 χρόνια σε μια χώρα κατεστραμμένη απ’ τον πόλεμο. Είναι το ίδιο μέρος όπου είχε τραβήξει την πιο διάσημη φωτογραφία στην ιστορία: ένα μικρό κοριτσάκι τυλιγμένο στις φλόγες, μετά από έκρηξη βόμβας. Στο δωμάτιο του ξενοδοχείου όπου εκτυλίσσεται η δράση, δεν είναι μόνος του αλλά με μια νεαρή δημοσιογράφο που του παίρνει συνέντευξη για λογαριασμό τής μοναδικής εφημερίδας της χώρας. Στο ίδιο δωμάτιο, εκτυλίσσεται ταυτόχρονα μια παράλληλη δράση: ένας εκπρόσωπος των Ηνωμένων Εθνών, συναντιέται κρυφά με μια ντόπια κοπέλα με την οποία διατηρεί σεξουαλικές επαφές. Τα νήματα των δυο ιστοριών αλληλοσυνδέονται, δημιουργώντας αναπάντεχους δεσμούς μεταξύ τους. Το Δέρμα στις φλόγες δεν είναι ένα έργο με θέμα τον πόλεμο, αλλά με θέμα τις μικρές και μεγάλες ιστορίες που διαπερνούν το σώμα και την ψυχή εκείνων που τον βιώνουν.
Έναρξη: Μάρτιος 2013.
Στο θέατρο της οδού Φρυνίχου στην Πλάκα:
Χαίρε νύμφη του Γρηγορίου Ξενόπουλου, σε σκηνοθεσία Λένας Κιτσοπούλου.
Το Χαίρε Νύμφη, γραμμένο το 1930, είναι η ιστορία της Ρόζας Στάγγα, η οποία σε ηλικία δεκαέξι χρονών "κακοποιείται" από τον πρώτο άνδρα που ερωτεύεται. Ο ψυχικός και σωματικός βιασμός διαλύει μέσα της οριστικά την προσμονή για την απόλυτη ευτυχία και η Ρόζα οδηγείται σταδιακά στην αυτοκαταστροφή. Η δομή και ο ρυθμός του Ξενόπουλου αποκαλύπτουν πίσω και ανάμεσα από τις λέξεις μία πολύ σύγχρονη γλώσσα για τον έρωτα, το θάνατο, την πίστη, την εξουσία και τις κοινωνικές συμβάσεις κάθε εποχής. Για τις άνθρωποφαγικές ερωτικές και οικογενειακές σχέσεις και την μοναχική πορεία του ανθρώπου μέσα σε αυτές. Η Ρόζα είναι μία Στέλλα Βιολάντη, μία Φωτεινή Σάντρη, μία Έιμυ Γουαινχάουζ. Είναι μία σημερινή αντιηρωίδα η οποία αποφασίζει να μην ενηλικιωθεί για να μην συμβιβαστεί με την ματαιότητα και την απώλεια. Το Χαίρε Νύμφη είναι ένας βίαιος αποχαιρετισμός στην αθωότητα.*
Παίζουν: Μαρία Πρωτόπαππα, Γιάννος Περλέγκας, Γιάννης Κότσιφας, Ιωάννα Μαυρέα, Αλέξανδρος Τσώτσης, Ντάννυ Γιαννακοπούλου, Γιάννης Καπελλέρης, Λένα Κιτσοπούλου.
Έναρξη: Οκτώβριος 2012 (2ος χρόνος παραστάσεων).
Love, love, love, του Μάικ Μπάρτλετ, σε σκηνοθεσία Μαριάννας Κάλμπαρη.
1967. O Kenneth και η Sandra γνωρίζονται και ένας νέος κόσμος ανοίγεται μπροστά τους. Μια φλογερή σχέση που γεννιέται στην αχλή της δεκαετίας του 60 και "απανθρακώνεται" από τη σκληρή σημερινή πραγματικότητα. Από το πάθος στην παράνοια, το έργο παρακολουθεί την πορεία μιας γενιάς που συνταξιοδοτείται.
1967. O Kenneth και η Sandra γνωρίζονται και ένας νέος κόσμος ανοίγεται μπροστά τους. Μια φλογερή σχέση που γεννιέται στην αχλή της δεκαετίας του 60 και "απανθρακώνεται" από τη σκληρή σημερινή πραγματικότητα. Από το πάθος στην παράνοια, το έργο παρακολουθεί την πορεία μιας γενιάς που συνταξιοδοτείται.
Παίζουν: Άννα Κουτσαφτίκη, Διαμαντής Καραναστάσης, Ειρήνη Στρατηγοπούλου, Κώστας Συλβέστρος κ.α.
Έναρξη: Δεκέμβριος 2012.
Καρακορούμ του Ανδρέα Στάικου, σε σκηνοθεσία Δημήτρη Δεγαΐτη.
Παίζουν: Μαριάνθη Σοντάκη, Εβελίνα Παπούλια, Γιάννης Πολιτάκης.
Έναρξη: Μάρτιος 2013.
Παραστάσεις Δευτέρα-Τρίτη
Περιμένοντας τον Γκοντό του Σάμουελ Μπέκετ, σε σκηνοθεσία Κωστή Καπελώνη.
Είναι το πιο γνωστό έργο του Ιρλανδού δραματουργού και ένα από τα σημαντικότερα θεατρικά έργα του 20ού αιώνα. Έχει γίνει αντικείμενο πολλών ερμηνειών και συζητήσεων. Δύο άστεγοι αλήτες (ή μήπως δύο πάμπτωχοι διανοούμενοι) περιμένουν στη μέση του πουθενά την άφιξη κάποιου μυστηριώδους Γκοντό που θα τους σώσει, αλλά δεν έρχεται ποτέ.Στην εποχή που γράφτηκε, ενσωμάτωνε την τραγική εμπειρία του παγκοσμίου πολέμου -που μόλις είχε τελειώσει- με την αναμονή για την ανασυγκρότηση πάνω στα ερείπια του ολέθρου. Η διαφορετικότητα της συγκεκριμένης σκηνικής προσέγγισης έγκειται στο γεγονός πως του πέντε ανδρικούς ρόλους του έργου ερμηνεύουν πέντε γυναίκες.
Παίζουν: Μαριάνθη Σοντάκη, Εβελίνα Παπούλια, Γιάννης Πολιτάκης.
Έναρξη: Μάρτιος 2013.
Παραστάσεις Δευτέρα-Τρίτη
Περιμένοντας τον Γκοντό του Σάμουελ Μπέκετ, σε σκηνοθεσία Κωστή Καπελώνη.
Είναι το πιο γνωστό έργο του Ιρλανδού δραματουργού και ένα από τα σημαντικότερα θεατρικά έργα του 20ού αιώνα. Έχει γίνει αντικείμενο πολλών ερμηνειών και συζητήσεων. Δύο άστεγοι αλήτες (ή μήπως δύο πάμπτωχοι διανοούμενοι) περιμένουν στη μέση του πουθενά την άφιξη κάποιου μυστηριώδους Γκοντό που θα τους σώσει, αλλά δεν έρχεται ποτέ.Στην εποχή που γράφτηκε, ενσωμάτωνε την τραγική εμπειρία του παγκοσμίου πολέμου -που μόλις είχε τελειώσει- με την αναμονή για την ανασυγκρότηση πάνω στα ερείπια του ολέθρου. Η διαφορετικότητα της συγκεκριμένης σκηνικής προσέγγισης έγκειται στο γεγονός πως του πέντε ανδρικούς ρόλους του έργου ερμηνεύουν πέντε γυναίκες.
Παίζουν: Κάτια Γέρου, Δήμητρα Χατούπη, Λουκία Πιστιόλα, Μυρτώ Αλικάκη, Εύα Οικονόμου.
Έναρξη: Οκτώβριος 2012. (2ος χρόνος παραστάσεων).
Σουέλ της Ιωάννας Καρυστιάνη, σε σκηνοθεσία Χρήστου Παληγιαννόπουλου.
(βασισμένο στο ομώνυμο μυθιστόρημα).
Δώδεκα χρόνια μακριά από την οικογένειά του. Μακριά από τη στεριά, από τα αγαπημένα αλλά και λησμονημένα του πρόσωπα. Σπίτι του είναι πλέον το ATHOS III. O τόπος όπου αναμετριέται με τις μνήμες του. Το καταφύγιο όπου διαφυλάσσει ερμητικά κλεισμένα τα μυστικά του. Το μόνο μέρος απ' το οποίο μπορεί και παρακολουθεί —όπως εκείνος θέλει— τη σιωπηλή πορεία του να χαράσσεται ερήμην του· τη μοναξιά του συντροφιά με το σουέλ: το βουβό κυματισμό του ωκεανού.
Με την Ελένη Καστάνη.
Έναρξη: Ιανουάριος 2013.
Όταν ο ήλιος της Ζωρζ Σαρρή, σε θεατρική διασκευή Βένιας Σταματιάδη.
Η Ελλάδα μετά το θρίαμβο του Σαράντα, στην Κατοχή. Μια σκοτεινή εποχή για την ελληνική ιστορία. Μια τυραννική ζωή για τους Έλληνες που δέχτηκαν άδικα να ζήσουν κατά τις προσταγές του κατακτητή. Ο καθένας πασχίζει να βρει έναν τρόπο να επιβιώσει. Θα καταφύγει σε όλα τα μέσα, αλλά δε θα ξεχάσει ποτέ την ελευθερία του. Θα συνεχίσει να πολεμάει γι' αυτήν. Και μέσα σ' αυτή τη φρίκη τα παιδιά. Η Ζωή, η ηρωίδα άγνωστη, γνωστή από το βιβλίο αυτό, θα προσπαθήσει να καταλάβει. Θα μεγαλώσει στη φρίκη της πείνας, θα ελπίσει όταν οι μεγάλοι θα πάρουν τα όπλα να αποτινάξουν το ζυγό, θα κλάψει, θα θελήσει —παιδί δεν ήταν;— να χαρεί. Γύρω της, ένας κόσμος παράξενος, σκληρός, ανάλγητος, που τρέχει να γλιτώσει, που τρέχει να βρει ένα κομμάτι ψωμί, κι αυτό συχνά μόνο στα σκουπίδια, οι εκτελέσεις, η αισιοδοξία πως όλα θα τελειώσουν. Τα μάτια της θα δουν πολλά. Θα ακούσει περισσότερα. Θα υποφέρει. Θα γνωρίσει την ελπίδα. Θα ζήσει μ' αυτήν ώσπου να έρθει το τέλος του Κακού. Και ήρθε. Και έγινε το ξέφρενο πανηγύρι της απελευθέρωσης. Η θεά της Αθήνας, η Αθηνά, κατέβηκε κι αυτή στους δρόμους να γιορτάσει με όλο τον κόσμο. Η Ζωή είναι είκοσι χρονών! Ένας νέος κόσμος την περιβάλλει. Μια νέα ζωή την περιμένει...
Σε συμπαραγωγή με την ομάδα αποφοίτων της σχολής του Θεάτρου Τέχνης "Πεδίο Τέχνης".
Έναρξη: Μάρτιος 2013.
Παιδική Σκηνή
Όλιβερ Τουΐστ του Καρόλου Ντίκενς, σε διασκευή-σκηνοθεσία Κωστή Καπελώνη.
"Με τις περιπέτειες και τη δυστυχισμένη ζωή του μικρού Όλιβερ", έγραψε κάποτε ο Κάρολος Ντίκενς, "θέλησα ν' αποδείξω ότι το πνεύμα του καλού καταφέρνει πάντα να υπερνικά κάθε αντίξοη περίσταση και τελικά να θριαμβεύει".
Παίζουν: Κέλλυ Σαρατσοπούλου, Ειρήνη Στρατηγοπούλου ,Εύα Οικονόμου, Γεράσιμος Σκαφίδας, Γιάννης Μίνως, Κώστας Συλβέστρος, Σοφία Πριοβόλου, Γιάννης Κόκας.
Έναρξη: Νοέμβριος 2012.
*η κριτική μας για την παράσταση: http://theatreviewer.blogspot.gr/2012/04/blog-post_09.html
0 comments: